donderdag 21 april 2016

In het café van de ouderen

In het café van de ouderen was er
-naast de gebruikelijke geschiedenis-
een vrouw die met opgeheven vuist
van alles wat verkondigde en ooit
was ze begonnen met belezen te zijn
ze oreerde over Madrid en de kunst
en over de vogels die in groten getale
neerdaalden om nesten te bouwen
op het erf van haar weleer

ze dronken wijn en bier om twee
uur in de middag en bidden om
het gelijk dat ze zich aanmeten
en ik voer dronken gesprekken
die stokken in gangpaden van
de supermarkt over Jeroen Bosch
en de binnenstad en elkaar vooral
helpen, spinnend om de zuil
die gekerfd is met moraal
en drank o de drank o de drank

ze drinken hun verdiensten
zij bouwden en nemen rust
en lachen en schamper vormen
de blosjes zich op de wangen
en kleurt de neus rood en de
tongen dikken in het accent
van de stad waar ze de eer
hebben te mogen wonen
en het eigendom is van hen

en hen alleen -en de drank
en ik praat met hen en word
opgenomen en weet binnen
het uur alles van een stad
die ik als de mijne zie en
daar niets van klopt en ik
ben een goede jongere
zoals er niet veel meer zijn

en drank o de drank o de drank
vormt een veilige cirkel van
saamhorigheid, vergetelheid
broederschap met vuisten
een heilige cirkel als omtrek
van een zuil waar ik middenin
luister naar de vrouw die
haar passie opdringt, drinkt

en waar de jeugd nooit weggaat.


woensdag 20 april 2016

Een maandagmiddag in Den Bosch


Het is maandagmiddag in het jaar 2016.
Den Bosch –of ’s-Hertogenbosch- is de speeltuin van de lokalen.
Er is dan ook geen vakantie in zicht en van een zonnige dag
mag men niet spreken. Het weer is navenant.

Ik kocht een tekenblok bij Pipoos waar Mathilde aan het werk was
Zij wist zich geen raad met mijn verschijning. Rimpels op het gelaat
van de oudere dame hadden plaatsgemaakt voor baardhaar
in drie verschillende kleuren en

een hippe bril die eigenlijk heel goedkoop was en ik kocht
bij Hans Anders voor vijfendertig euro omdat de glazen gratis waren
en ik zo, de mevrouw, die Mathilde heet, verras door niet een vrouw
van middelbare leeftijd in een knutselwinkel te zijn

die, heeft besloten macramé uit te proberen om de dooie uurtjes
nu eens niet te vullen met sherry en Omroep Max en Candy Crush
en nutteloze facebookreacties te plaatsen op de posts van haar zoon
die toch niet zal reageren.

Ik lachte vriendelijk naar Mathilde maar omdat ik niet tot haar
doelgroep behoor kreeg ik geen reactie en steek ik buiten een
sigaret op om na te denken over dit treffen hetgeen vervolgens
tot niets leidt.

Met Mathilde zou ik in ieder geval niet willen vrijen. Ik zou aan
een leeg canvas moeten denken in de vorm van een huisje en
uiteindelijk klaarkomen alsof je het laatste restje acrylverf perst
uit een tube Amsterdam, gekocht in de aanbieding

Als mijn sigaret op is trap ik hem uit op de vloer van de stad en
ik weet dat ik dat niet zou moeten doen maar doe het toch
er zijn weinig mensen op straat omdat het een werkdag is en om
kwart voor drie zijn er niet veel pauzes

Wanneer ik drie mensen heb geteld loop ik de Postelstraat in
-waar ik ooit woonde- en ik moet glimlachen om de toeristen
die wat verdwaasd rondkijken en toch wel aanwezig zijn
maar mondjesmaat en verkeerde afslagen namen

Het boekje dat ik kocht is bestemd voor poëzie en ik weet niet
of je dit daaronder mag scharen, maar de stad is aan de lokalen
en de vloer is ook mijn speeltuin
dus waarom niet?

Onderweg naar dit terras keek ik op een ander terras naar de billen
van een meisje, gehuld in een zeer strakke broek kwamen de rondingen
mij voor als reclamebord voor almaar paren zonder gevoel. Ik ben een man
en dergelijke gedachten teisteren mij af en aan

ik wil ze niet uitbannen want het is mijn macramé en ik
heb billen lief en denk er vaak aan, ook aan die van ex-
geliefden. In willekeurige volgorde laat ik ze nog toe in
mijn hoofd. Sorry

Ondertussen drink ik een tweede glaasje bier
Die smaakt mij goed en te goed voor een maandag
Veel te goed zelfs en misschien ga ik wel door tot
mijn geest breekt

onder de zware gedachten die ik met mij meezeul
zal ik wakker worden in een andere stad die ik al ken
maar waarvan ik besloot het te herontdekken omdat ik
avontuur wil en Indiana Jones wil zijn

En proactief zal ik ondernemen
het onbekende zal ik mijn slaaf maken
En mocht ik zojuist niet gebeld zijn
had ik dat waarschijnlijk gedaan