Sleep je straten door mijn land
Bouw je wegennet op borstplaat
droom van utopie
Ik kan je rukken, grijpen
vermangelen en zwijgen
al wat je doet; teniet
Sleep je netten in mijn zee
pleur je plastic weg
bedwing je dromen in stramien
als het moet
laat ik je schip branden
neem eerst de kapitein
schreeuw zonnestraal op asfalt
maar alleen als het echt moet
donderdag 30 oktober 2014
woensdag 29 oktober 2014
Losbol
Je scrupules vallen weg
een ontruimde danszaal
waar jij nog rondjes draait
in kaal licht van
de verschillende kleuren flitsen
voor je ogen/ op je blote schouders
vanaf de rand kijkt iedereen je aan
vingers prikken zonder enig effect
Je vult me met walging en schaamte
gal als de geiser en ogen vol haat
schieten naar toehoorders die beschimpen
ze wijzen meer op het ritme dan je dans
Als het licht dooft richting ochtend
het gevaar geweken is, kruip ik naast je
in de goot, sleep mee aan je geteisterde enkels
en zal je morgen wel weer spreken
een ontruimde danszaal
waar jij nog rondjes draait
in kaal licht van
de verschillende kleuren flitsen
voor je ogen/ op je blote schouders
vanaf de rand kijkt iedereen je aan
vingers prikken zonder enig effect
Je vult me met walging en schaamte
gal als de geiser en ogen vol haat
schieten naar toehoorders die beschimpen
ze wijzen meer op het ritme dan je dans
Als het licht dooft richting ochtend
het gevaar geweken is, kruip ik naast je
in de goot, sleep mee aan je geteisterde enkels
en zal je morgen wel weer spreken
vrijdag 3 oktober 2014
Een laatste blogstopt
Mijn blog stopt. Te veel van mijn losse gedachten komen hier terecht. Haastig, zonder nadenken en vanuit de impuls. De drang te schrijven wordt hier gedeponeerd als sigarettenpeuken op straat. Het genot vaak niet langer dan drie minuten.
Het is niet te voorzien of hier ooit nog iets zal verschijnen. De mens, ik incluis, is een wispelturig creatuur. Ik heb het recht mijzelf tegen te spreken en zie er geen schaamte in als ik over twee dagen alsnog iets nieuws zal plaatsen.
Ik wil u bedanken voor uw trouwe bezoek.
Aldus Geeraets
Het is niet te voorzien of hier ooit nog iets zal verschijnen. De mens, ik incluis, is een wispelturig creatuur. Ik heb het recht mijzelf tegen te spreken en zie er geen schaamte in als ik over twee dagen alsnog iets nieuws zal plaatsen.
Ik wil u bedanken voor uw trouwe bezoek.
Aldus Geeraets
Abonneren op:
Posts (Atom)